Ana içeriğe atla

O BELDE- Muhammet Baran ASLAN (Baranî)


 O BELDE
"O belde", bu beldedir
Diye aradım durdum.
- Belki de bu yerdedir,
İçimi yiyen kurdum. -
Sanmayın beni veli;
Ne âşık ne maşuktum.
Ne sazım var ne sözüm.
Şöyle deli bir kulum.
Hani demiş ya şair;
"İşte virane yurdum."
Ben de işte öylece
Viraneydim, mahpusdum.
Zahir bir asır oldu.
Ne aradım, ne buldum!
İblis gemi kavradı.
Nefse uydukça, uydum.
Şimdi bir kor alevim.
Evvelden dingin suydum.
Çoraklaştım iyice,
Kurudukça kurudum.
Gelenler gitti bir bir...
Candan çıkmamış huydum.
Şimdi sorun hele bir
Ne oldum, ne ummuştum?!
Karun sandılardı ya
Ne paraydım ne puldum.
Kaç gece aç açıkta
Topraklar yedim doydum!
Çalmadı kimse kapım
Sanki yoktum, yokluktum.
Ne kimseye yoldaştım.
Ne de birine yoldum.
Belki bir efsaneye,
bir hayale tutuldum.
Sırtımdan vurdular da
ne öldüm, ne kurtuldum.
Oysa yeni bir candım,
filiz vermeden soldum.
Yıllar yılı direndim.
Büyümedim, hep toydum!
Gayrı bitti davam bak;
Koynuna aldı toprak...
Bir ağaç gibi ancak;
Yaprak, yaprak savruldum...

Muhammet Baran ASLAN (Baranî) - 2023

Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

EVİN PORTRESİ- Leyla ARSLAN

     EVİN PORTRESİ  ... Evdeyim, burda çocukluğumun sıcak ekmek kokusu var. Sabahları erken öten kuşların, akşamları şehri kuşatan çiçek kokularının, tanıdık bütün sokakların, yol ayrımlarının ve denize bakan bütün evlerin... O evlerde geçen hatıraların izi var. Üstünden yıllar da geçse buraya gelir gelmez aradığım bir şeyi bulur gibi oluyorum. Henüz unuttuğum o taze bilgiyi hatırlamanın çabukluğuyla bir rahatlama alıyor içimi: bir huzur, belki de güven.. Kendimi güvende hissettiğim bir kuytu burası. Gölgesinde acılarımı dindirdiğim, bazen de bütün acılarımı yeniden hissettiğim bir yer... Duvarlarla sınırlı bir mekan olmaktan öte, penceresinden göğe uzanabildiğim... Denizi bütün genişliğiyle içine alabildiğim bir ova burası… Yeni biten otların üzerine uzanıp tatlı rüyalara daldığım bir ova. Çocukluğumun ve ilk gençliğimin elinden tutup aynada yetişkin bir kadına dönüştüğüm o kutlu yer. Evdeyim. Annemin mutfaktaki varlığı loş bir ışık olup odama yansıyor. ...
Yorum Gönder
Devamı

ÖLÜM VE YAŞAM ÇİZGİSİNDE ADALETİN TEMSİLİ- Tolga AYDIN

    ÖLÜM VE YAŞAM ÇİZGİSİNDE                   ADALETİN TEMSİLİ “Dünyaya geldiğim anda Yürüdüm aynı zamanda İki kapılı bir handa Gidiyorum gündüz gece” Aşık Veysel   Ölüm ve yaşam perspektifinde yaşamını idame ettiren insanın amansız mücadelesi tüm anlatılarda temsili bir sahnede yer alır. İnsanın iyilik ve kötülük dairesinde kendince anlam arayışında olması ve bunun temsilinin metne ve sahneye aktarımı dikkate değerdir. Edebiyat ve sanatın göstermeye bağlı anlayışını gözler önüne seren temsil sanatı, tragedya, trajedi, tiyatro ve birçok türeviyle Dünya edebiyatında kendini önemli bir yere konumlandırmıştır. Tanrı hükmü, adalet, kader, hırs, intikam ve isyan bilincinin insan zihninde, eylemlerinde ve bilincinde tezahürü trajedinin başlıca konularındandır. Bu çalışmada da William Shakespeare’nin Hamlet eseri ve Sophokles’in Antigone eseri üzerinden karşılaştırmalı olarak bahsi geçen başlıkların karakter...
Yorum Gönder
Devamı

Aşıkî & Mayî - Eşkâl-i Hâzân

AŞIKÎ & MAYÎ - EŞKÂL-İ HÂZÂN EŞKÂL-İ HÂZÂN S: Sensin bu kalb-i virânumda gayret-i mâh hoş sohbet      Fasl-ı hazânda serv-endâma müptelâ eyler beni Ş: Pür ü pâk başlarsın aşka hazânda çün mâziden arındırmıştır seni     Yaprak döker fasl-ı hârif bir diraht misâli uryân eyler beni S: Ehl-i semâvat tekellüm ider baharistân-ı çeşme sığıştırmış      Cihân siâyet ider bir misl-i hüsn ü firüzân perişan eyler beni Ş: Hazândır benüm bu gördüğüm ardından hüzün gelmekte      Vuslat temenni itmem ben bu faslda çün virân eyler beni S: Rû-i zeminde umuma rezil ü rüsvâ ider tâlihî ışk       Bir ışkdır ki hâl-i âlemde bin cismimle helâk eyler beni Ş: Vuslat gayrı dâimi bir muhayyeldir bülbül-ü şeydâya       Gül ise i’nat durur cefif-i gazel altında giriftâr eyler beni  S: Bana yoktur ol gözleri zâlimde meyl-i merhâmet  ...
Yorum Gönder
Devamı