KIZIL SEVDA- Abdulbaki ÇAKIR

KIZIL SEVDA

Siyah sırma saçlarının vuslatına ermedikçe elim,

Gün rengi yaprakların tenime değmesi neden?

Senin revnaklı kalbini hissetmedikçe kalbim,

Seni görünce pır pır atması neden?

Güz mevsiminde o güzel bahçeleri seninle dolaşmadıkça,

Gözlerim onları görse ne hacet?

Nice güzel sözler işitsem de sana söylemesem.

O bülbül gibi şakan dilim şarkı söylese neden?

O güz bahçelerinde el ele dolaşmadıkça

Kalbim sana yansa, gözüm onları neden?

Ben yine ben olsam da

Sen olmadıkça ben demenin manası ne?

Sevgilim, her bahçede gezeriz.

Senden güzelini bulamayacağını bilerek,

Feleği uçtan uca dolaşsak yine ne?

Ben seni bulamayacağımı bilerek çıkarım yola,

O güzel güz bahçelerine yine de bana ne?

Her seferinde seni görme bahanesiyle bakarım.

Kasımpatılara, Güllere, Kamelyalara ama

Ne Kasımpatı senin kadar renkli,

Ne Gül senin kadar asil,

Ne de Kamelya senin kadar zariftir.

Biz bu mevsimde tanıştık seninle.

Herkes sonbahar der ama sen ilk baharımsın.

Ve sevgilim umarım ki

İlk baharım olan sen,

Sonbaharım olmazsın umarım.

Ben yaprak değil kalbimi dökerim sana çünkü.

Ve sevgilim; ben, senin kalbinin hayrı olmadıkça

Benim kalbim sana atsa neden?

                                              Abdulbaki ÇAKIR